| Autor |
Wiadomość |
|
eQuestris
Forumowicz.
Dołączył: 28 Sty 2006
Posty: 509
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/2
|
 Wysłany: Sob 9:26, 04 Mar 2006 Temat postu: |
|
|
Chyba Deppem^^ Też lubie tego aktora. A co do DEJA VU to jest teoria iż to obrazy które napotkaliśmy w innym, paralelicznym wymiarze, albo innym wcieleniu.
Post został pochwalony 0 razy |
|
|
| Powrót do góry |
 |
|
|
 |
|
Gość
|
| Wysłany: Sob 19:38, 04 Mar 2006 Temat postu: |
|
|
Tak pomyliłem się z nazwiskiem 
To co mówisz pokrywało by się z tym co ja myślę na ten temat 
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Azazel
Forumowicz.
Dołączył: 10 Gru 2005
Posty: 1556
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/2
|
| Wysłany: Sob 19:55, 04 Mar 2006 Temat postu: |
|
|
Mam to dość często.
Często również zdarza mi się śnić (pamiętam sen) o jakimś wydarzeniu..i za 1-2 dni dzieje się idealnie to co mi się śniło 
Post został pochwalony 0 razy |
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Max-M39
Forumowicz.
Dołączył: 31 Paź 2005
Posty: 23
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/2
|
| Wysłany: Nie 15:59, 12 Mar 2006 Temat postu: |
|
|
Takie rzeczy dzieją się bardzo czesto 
Post został pochwalony 0 razy |
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Human Behaviour
Forumowicz.
Dołączył: 13 Paź 2005
Posty: 1280
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/2
|
| Wysłany: Nie 16:34, 12 Mar 2006 Temat postu: |
|
|
Déjà vu (fr. już widziane) - odczucie, że przeżywana obecnie sytuacja wydarzyła się już kiedyś, w jakieś nieokreślonej przeszłości, połączone z pewnością, że to niemożliwe.
Przykład: Osoba znajduje w pewnym mieście po raz pierwszy w życiu i nagle ma dziwne uczucie, że już kiedyś tu była, widziała te same budynki, gołębie i przejeżdżającą obok taksówkę.
Przeciwieństwem déjà vu jest jamais vu (fr. nigdy nie widziane).
Szczegółowa definicja pojęcia Déjà vu
Déjà vu jest zjawiskiem posiadającym następujące cechy:
* występuje nagle
* trwa kilka sekund
* osoba doświadczająca jest krytyczna wobec swojego odczucia (tzn. wie, że to czego doświadcza jest w praktyce niemożliwe)
* osoba doświadczająca nie jest w stanie podać, kiedy miało miejsce to "wcześniejsze" wydarzenie (które jakoby teraz się powtarza)
* wrażenie dotyczy nie widoku pewnego pojedynczego przedmiotu, budynku czy człowieka, ale całej sytuacji. Osoba ma wrażenie, że powtarza się pewna chwila z jej życia
* czasami pojawia się przekonanie o możliwości przewidzenia co się za chwilę wydarzy (prekognicja)
* zjawisku temu towarzyszy aura niesamowitości, tajemniczości
Częstość występowania
Déjà vu występuje z równą częstotliwością w różnych populacjach. W różnych badaniach uzyskano wyniki wskazujące, że doświadczyło go od 30 - 96% ludzi. W znakomitej większości przypadków jest zjawiskiem występującym u zdrowych osób
[Edytuj]
Historia zjawiska Déjà vu
Narodzin terminu déjà vu było kilka. Za pierwszy można uznać użycie w 1873 r. określenia „déjà vecu” przez Paula Varlaina w wierszu Kalejdoskop. W 1876 roku Emile Boirac w artykule Correspondance na łamach czasopisma Revue Philosophique użył omawianego określenia ściśle w odniesieniu do zjawiska. Termin ten do języka naukowego wprowadził w 1896r. M. Arnaud proponując na spotkaniu Towarzystwa Medyczno – Psychologicznego (Paryż, 24 lutego 1896) użycie terminu déjà vu na określenie omawianego fenomenu. Słowo to przyjęło się na tyle dobrze, że obecnie w języku angielskim, a także polskim nie ma odpowiedników.
Z déjà vu spotykamy się w starożytności. Wiązano w ów czas ten fenomen z metempsychozą, czyli wędrówką dusz. Pogląd ten wyznawała pitagorejczycy oraz orficy. Pitagorasa krytykuje Augustyn Aureliusz twierdząc, że przyczyniają się do tego zjawiska złe i kłamliwe duchy. Św. Augustyn krytykuje tutaj poglądy Platona, jakie wypowiadane są ustami Sokratesa w dialogach Menon (81d-84), Fedon (72e), Fajdros (249c-250). Pogląd, że déjà vu przywołuje wspomnienia z poprzednich wcieleń, choć zupełnie nienaukowy, przetrwał do naszych czasów. Odwoływał się do niego w 1828r. Sir Walter Scott mówiąc o odczuciu preegzystencji (the sense of pre-existence).
W XIX wieku mitologiczne próby wytłumaczenia zostały zastąpione przez podejście naukowe. W roku 1844 Artur Landbroke Wigan, pomimo tego, że jego wyjaśnienie déjà vu było poparte wiedzą anatomiczną, określał to doświadczenie jako poczucie preegzystencji (the sentiment of pre-existence). Wprowadził on ideę podwójnego mózgu, która pojawia się w różnych odmianach u innych autorów zajmujących się déjà vu. Twierdził on, że w czasie gdy jeden mózg funkcjonuje, drugi znajduje się w stanie uśpienia. Pomimo tego odbiera informacje. Zjawisko déjà vu pojawia się, gdy mózg powraca ze stanu uśpienia do stanu normalnego działania i porównuje aktualną percepcję z tą nabytą podczas uśpienia.
Lata 80. i 90. XIX wieku były okresem rozwijania się koncepcji zaburzeń, oraz modeli funkcjonowania pamięci. W tym czasie także zwrócono uwagę na pojęcie paramnezji lub urojeń pamięci. Na temat déjà vu wypowiadali się tacy badacze jak James Sully i Emil Kraepelin. Rozpoczęto systematyczne badania tego zjawiska na gruncie neurologii, psychiatrii i psychologii. W 1876r. na łamach czasopisma Revue Philosophique odbyła się debata dotycząca zjawiska paramnezji. Głos w niej zabrali kolejno: André Lalande, Ludwic Dugas, Jacques Le Lorrain, Paul Lapie.
Post został pochwalony 0 razy |
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Erhni
Forumowicz.
Dołączył: 17 Lis 2005
Posty: 1111
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/2
Skąd: Lublin
|
| Wysłany: Nie 17:24, 12 Mar 2006 Temat postu: |
|
|
No no fajny art.
Post został pochwalony 0 razy |
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
